Dit document specificeert methoden voor het meten van het geabsorbeerde dosistempo in een weefsel-equivalent plaatfantoom in de ISO 6980 referentie-bètadeeltjesstralingsvelden. Het energiebereik van de bètadeeltjesemitterende isotopen die onder deze referentiestraling vallen, bedraagt de maximale bèta-energie van 0,22 MeV tot 3,6 MeV, wat overeenkomt met de gemiddelde bèta-energie van 0,07 MeV tot 1,2 MeV. Stralingsenergieën buiten dit bereik vallen buiten het bestek van dit document. Terwijl metingen in een referentiegeometrie (diepte van 0,07 mm of 3 mm bij loodrechte inval in een weefselequivalent plaatfantoom) met een extrapolatiekamer die als primaire standaard wordt gebruikt, in detail worden behandeld, wordt het gebruik van andere meetsystemen en metingen in andere geometrieën worden ook beschreven, zij het in minder detail. Zoals opgemerkt in ICRU 56, wordt echter het dosisequivalent in de omgeving, H*(10), gebruikt voor gebiedsmonitoring, en het persoonlijke dosisequivalent, H< sub> p< / sub> (10), zoals gebruikt voor individuele monitoring, van sterk doordringende straling, zijn geen geschikte hoeveelheden voor bètastraling, zelfs niet voor bètastraling die 10 mm weefsel binnendringt (E< sub> max< / sub>   & gt   2  MeV).

Dit document is bedoeld voor organisaties die primaire dosimetriemogelijkheden voor bètadeeltjes willen vaststellen en dient als leidraad voor de uitvoering van dosimetrie met een extrapolatie kamer gebruikt als primaire standaard voor bètadeeltjesdosimetrie op andere gebieden. Er worden ook richtlijnen gegeven voor de verklaring van meetonzekerheden.