De norm NBN S 23-002-4 heeft tot doel de spanningen in gelaagd glas te bepalen aan de hand van een semi-probabilistische berekeningsmethode, de « verbeterde methode ter bepaling van de equivalente dikten » of de « Enhanced Effective Thickness approach (EET) » genoemd.< br> De afschuiving door de tussenlagen van het gelaagde glas hangt af van< br> • de afmetingen van de beglazing,< br> • de grensvoorwaarden (of de steunvoorwaarden) van het glas of de beglazing,< br> • de afschuifrelaxatiemodulus Gint,d van de tussenlaag, die zelf afhankelijk is van< br> o de temperatuur van het gelaagd glas,< br> o de referentieduur van de belasting of belastingscombinatie< br> De werkzaamheden in het kader van de werkgroep CEN TC 250 SC 11 en CEN TC 129 WG 08 en WG 03 laten toe de waarden van de overdrachtscoëfficiënten voor gelaagd glas wetenschappelijk te documenteren overeenkomstig de eis van NBN S 23-002-2 clausule 4.3.< br> Deze norm is beperkt tot de randvoorwaarden zoals gespecificeerd in tabel 1 en Tabel 2< br> Waarschuwing< br> Stabiliteitsberekeningen in het algemeen en de stabiliteit van glaselementen in het bijzonder vereisen specifieke vaardigheden en kennis. De ontwerper moet over deze vaardigheden en kennis beschikken en ervoor zorgen dat de projectomstandigheden het mogelijk maken om naar deze norm te verwijzen.