ISO 14122-1:2016 geeft algemene vereisten voor toegang tot stationaire machines en richtlijnen voor de juiste keuze van toegangsmiddelen wanneer noodzakelijke toegang tot de stationaire machine niet direct vanaf de begane grond of vanaf een verdieping mogelijk is.
Het is van toepassing op permanente toegangsmiddelen die deel uitmaken van een stationaire machine, en ook op niet-aangedreven verstelbare delen (bv. opvouwbaar, verschuifbaar) en beweegbare delen van vaste toegangsmiddelen.
OPMERKING 1 " Vaste" toegangsmiddelen zijn middelen die zo zijn gemonteerd (bijvoorbeeld met schroeven, moeren, lassen) dat ze alleen met behulp van gereedschap kunnen worden verwijderd.
ISO 14122-1:2016 specificeert minimumeisen die ook van toepassing zijn wanneer dezelfde toegangsmiddelen vereist zijn als het deel van het gebouw of de civiele constructie (bijv. werkplatforms, looppaden, ladders) waar de machine is geïnstalleerd, op voorwaarde dat de hoofdfunctie van dat deel van de constructie is bedoeld om toegang tot de machine te verschaffen.
OPMERKING 2 Waar geen lokale regelgeving of normen bestaan, kan dit deel van ISO 14122 worden gebruikt voor toegangsmiddelen die buiten het bereik van de norm vallen.
Het is de bedoeling dat dit deel van ISO 14122 wordt gebruikt met een relevant toegangsspecifiek deel van ISO 14122.
De ISO 14122-serie als geheel is van toepassing op zowel stationaire als mobiele machines waar vaste toegangsmiddelen nodig zijn. Het is niet van toepassing op aangedreven toegangsmiddelen zoals liften, roltrappen of andere apparaten die speciaal zijn ontworpen om personen tussen twee niveaus te tillen.
ISO 14122-1:2016 is niet van toepassing op machines die vóór de publicatiedatum zijn geproduceerd.
Zie hoofdstuk 4 voor de significante gevaren die worden gedekt door dit deel van ISO 14122.