Deze Europese norm beschrijft een methode om het vermogen en het opslagvolume te berekenen dat nodig is voor de dimensionering van sanitaire warmwatersystemen (SWW). De toepasbaarheid varieert van directe boilers (geen opslagvolume en een relatief groot effectief verwarmingsvermogen) tot grotere opslagsystemen met een relatief klein verwarmingsvermogen en grote opslagvolumes.
Deze Europese norm is van toepassing op de volgende wateropslagsystemen:
- opslagsystemen gekenmerkt door een minimale mengzone (zoals gelaagde laadopslagtanks of opslagtanks met externe warmtewisselaars): deze systemen worden in deze norm aangeduid als " laadopslagsystemen"
- boilerboilers en warmwatertanks met een uitgesproken mengzone (zoals SWW-opslagtanks met interne warmtewisselaars), in deze norm aangeduid als " gemengde opslagsystemen"
en voor verschillende toepassingen.
De scope bevat ook standaardisatiemethoden voor het bepalen van de energiebehoefte voor warm tapwater. Deze Europese norm dekt de behoefte aan sanitair warm water in gebouwen.
De berekening van de energiebehoefte voor DHW-Systemen is van toepassing op woningen en utiliteitsgebouwen, een gebouw of een zone van een gebouw.
Figuur 1 toont de relatieve positie van deze norm binnen de set van EPB-normen in het kader van de modulaire opbouw zoals uiteengezet in EN ISO 52000-1.
OPMERKING 1 In CEN ISO/ TR 52000-2 is dezelfde tabel terug te vinden, met per module de nummers van de relevante EPB-normen en bijbehorende technische rapporten die zijn gepubliceerd of in voorbereiding zijn.
OPMERKING 2 De modules vertegenwoordigen EPB-normen, hoewel één EPB-norm meer dan één module kan dekken en één module kan worden gedekt door meer dan één EPB-norm, bijvoorbeeld respectievelijk een vereenvoudigde en een gedetailleerde methode. Zie ook hoofdstuk 2 en tabellen A.1 en B.1.
Tabel 1 geeft de relatieve positie van deze norm binnen het EPB-normenpakket weer.
(...)