Dit document is van toepassing op het uitvoeren, testen en monitoren van geotechnische groutwerkzaamheden.
Grouten voor geotechnische doeleinden (geotechnisch grouten) is een proces waarbij het op afstand plaatsen van een verpompbaar materiaal in de grond indirect wordt gecontroleerd door de reologische eigenschappen aan te passen en door de plaatsingsparameters (druk, volume en debiet) te manipuleren.
De volgende principes en methoden van geotechnisch grouten worden in dit document behandeld:
- verdringend grouten (verdichting en compensatie grouten)
- grouten zonder verplaatsing van het basismateriaal (permeatie, fissuur/ contact grouten, bulkvulling).
Figuur 1 illustreert de verschillende injectiemethoden die bij deze twee principes horen.
OPMERKING De term consolidatievoegen wordt soms gebruikt om de nadruk te leggen op een verbetering van de sterkte of vervormingseigenschappen van een grond- of gesteentemassa, met als doel dat deze geen onaanvaardbare vervormingen ondergaat. De term compensatie grouten wordt gebruikt wanneer het doel van grouten is om gelijktijdig grondverlies te compenseren.
De belangrijkste doelstellingen van geotechnisch grouten zijn:
- de wijziging van de hydraulische/ hydrogeologische kenmerken van de bodem
- de wijziging van de mechanische eigenschappen van de grond
- het opvullen van natuurlijke holtes, mijnwerkingen, holtes grenzend aan constructies
- het induceren van verplaatsing om grondverlies te compenseren of om funderingen, platen en trottoirs te stabiliseren en op te heffen.
Gespecialiseerde voegwerkzaamheden, die over het algemeen verband houden met structurele en/ of noodwerkzaamheden, vallen niet onder dit document.
Het uitvoeren, testen en monitoren van jetgroutwerk valt niet onder dit document en valt onder EN 12716.