Deze Europese norm specificeert bereiken, constructie, prestaties, outputkarakteristieken en testen van roterende gasmeters (hierna RD-meters of kortweg meters genoemd) voor gasvolumemeting.
Deze Europese norm is van toepassing op roterende gasmeters die worden gebruikt voor het meten van het volume van brandstofgassen van ten minste de 1e, 2e en 3e gasfamilie, waarvan de samenstelling is gespecificeerd in EN 437:2003+A1:2009, bij een maximale werkdruk tot en met 20 bar over een omgevings- en gastemperatuurbereik van minimaal −10 °C tot +40 °C.
Deze Europese norm is van toepassing op meters die zijn geïnstalleerd op locaties met trillingen en schokken van geringe betekenis (klasse M1) en in
- gesloten locaties (binnen of buiten met bescherming zoals gespecificeerd door de fabrikant) met condenserende of niet-condenserende vochtigheid
of, indien gespecificeerd door de fabrikant,
- open locaties (buiten zonder enige afdekking) met condenserende vochtigheid of met niet-condenserende vochtigheid,
en op locaties met elektromagnetische storingen (klasse E1 en E2). De normen zijn van toepassing op mechanische meters met mechanische index, elektronische apparaten vallen niet onder deze norm.
Tenzij anders vermeld in deze norm:
- alle gebruikte drukken zijn manometers
- alle invloedsgrootheden, behalve degene die wordt getest, worden relatief constant op hun referentiewaarde gehouden.
Deze Europese norm is van toepassing op meters met een maximaal toelaatbare druk PS en een volume V van minder dan 6 000 bar · liter of met een product van PS en DN van minder dan 3 000 bar.
Deze Europese norm kan worden gebruikt voor zowel patroongoedkeuring als individuele metertesten. Kruisverwijzingstabellen worden gegeven in:
- Bijlage A voor de testen die moeten worden uitgevoerd voor modelgoedkeuring
- Bijlage B voor individuele metercontrole.
Sommige delen van deze standaard hebben alleen betrekking op meters met mechanische index.
De in deze norm gehanteerde risicofilosofie is gebaseerd op de analyse van gevaren, waaronder druk. De norm past principes toe om gevaren te elimineren of te verminderen. Waar deze gevaren niet kunnen worden geëlimineerd, zijn passende beschermingsmaatregelen gespecificeerd.