Deze technische specificatie beschrijft het testen van de vries-dooi-afzettingsweerstand van beton zowel met water als met natriumchloride-oplossing. Het kan worden gebruikt om nieuwe bestanddelen of nieuwe betonsamenstellingen te vergelijken met een bestanddeel of een betonsamenstelling waarvan bekend is dat ze voldoende presteren in de lokale omgeving, of om de testresultaten te beoordelen aan de hand van enkele absolute numerieke waarden op basis van lokale ervaringen.
Extrapolatie van testresultaten om verschillende betonsoorten, d.w.z. nieuwe bestanddelen of nieuwe betonsamenstellingen, te beoordelen, vereist een deskundige beoordeling.
OPMERKING In sommige gevallen zijn de testmethoden mogelijk niet geschikt voor het testen van speciaal beton, b.v. hogesterktebeton of doorlatend beton. In deze gevallen moet het resultaat met de nodige voorzichtigheid worden behandeld. Ook is het mogelijk dat de testmethoden die in dit document zijn opgenomen, geen aggregaten identificeren die onderhevig zijn aan incidentele ' pop-outs' .
Er is geen vastgestelde correlatie tussen de resultaten verkregen door de drie testmethoden. Alle tests zullen duidelijk slecht en goed gedrag identificeren, maar ze verschillen in hun beoordeling van marginaal gedrag. De toepassing van verschillende acceptatiegrenzen voor testresultaten maakt beoordeling mogelijk voor verschillende graden van blootstellingsernst. Wijziging van parameters van de testprocedure kan artefacten hebben, waarvan sommige worden uitgelegd in bijlage A.