Dit document specificeert een proces voor het elektrisch diffusieladen van aerosolen met daaropvolgende meting van de deeltjeslading. Met behulp van deze methode is het mogelijk om de concentratie van het op de longen afgezette oppervlak (LDSA) van deeltjes in de omgevingslucht te bepalen. Afhankelijk van het ontwerp van de elektrische diffusielader is de LDSA van deeltjes in het groottebereik van ongeveer 20 nm tot ongeveer 300 nm meetbaar.
Verder specificeert dit document ontwerpcriteria voor LDSA-meetaerosolmonitoren, evenals prestatie-criteria en de bijbehorende testprocedures. De prestatie-criteria zijn afhankelijk van de toepassing en zijn strenger wanneer het instrument wordt gebruikt in een luchtkwaliteitsmeetstation.
Bij het bepalen van de LDSA-concentratie wordt het aandeel van de geometrische deeltjesoppervlakteconcentratie bepaald dat kan worden afgezet in de alveolaire regio van de menselijke long. Typische deeltjesoppervlakteconcentraties met alveolaire afzetting gemeten in stedelijke gebieden variëren van 5 µm2/ cm3 tot 50 µm2/ cm3.
Instrumenten die op dit meetprincipe zijn gebaseerd, kunnen zo worden ontworpen dat ze zeer compact zijn met een laag stroomverbruik. Dit maakt ze ideaal geschikt voor metingen in de hand, andere vormen van mobiele toepassingen of om persoonlijke blootstelling te meten. Aan de andere kant kunnen ze eenvoudig worden aangepast om te dienen als stationair instrument in luchtkwaliteitsmeetstations.