Dit document beschrijft de testmethode voor het bepalen van restspanningen in polykristallijne materialen door de synchrotron-röntgendiffractiemethode. De methode kan worden toegepast op zowel homogene als inhomogene materialen, inclusief materialen met verschillende fasen.
Informatie over het uitvoeren van restspanningsmetingen door de synchrotron-röntgendiffractietechniek wordt als volgt verstrekt:
- de selectie van geschikte diffracterende roostervlakken waarop metingen moeten worden uitgevoerd voor verschillende categorieën materialen,
- de monsterrichtingen waarin de metingen moeten worden uitgevoerd,
- het volume van het onderzochte materiaal in relatie tot de korrelgrootte van het materiaal en de beoogde spanningstoestand,
- de selectie van de spanningsvrije referentie (monster) die de restspanningsberekening vergemakkelijkt, en
- de beschikbare methoden voor het afleiden van restspanningen uit de gemeten spanningsgegevens.
Er worden procedures gepresenteerd voor het kalibreren van synchrotron-röntgendiffractie-instrumenten, waardoor:
- teststukken nauwkeurig kunnen worden gepositioneerd en uitgelijnd
- het volume van het bemonsterde materiaal voor de afzonderlijke metingen nauwkeurig kan worden gedefinieerd
en ook voor:
- het uitvoeren van metingen
- het uitvoeren van procedures voor het analyseren van de resultaten
- het bepalen van hun onzekerheden.
De principes van de synchrotron-röntgendiffractietechniek worden beschreven en in perspectief geplaatst met EN 15305:2008 en EN ISO 21432:2020, die worden gebruikt om spanningen in de bulk van een monster te meten.