Dit document beschrijft een methode voor het bepalen van de thermische stabiliteit bij verhoogde temperatuur van verbindingen en producten op basis van vinylchloridehomopolymeren en -copolymeren (hierna afgekort als PVC) die dehydrochlorering ondergaan (de ontwikkeling van waterstofchloride).
Dit document is van toepassing op de karakterisering van PVC-verbindingen en -producten, met name met betrekking tot de effectiviteit van hun hittestabiliserende systemen.
Het is van toepassing op gekleurde PVC-verbindingen en -producten waarbij een verkleuringstest onder invloed van warmte onbevredigend kan zijn.
Dit document is van toepassing op samengestelde PVC-materialen en -producten. Het kan onder geschikte omstandigheden ook worden toegepast op polymeren in poedervorm, afhankelijk van de overeenstemming tussen de betrokken partijen.
Dit document is niet van toepassing op PVC-verbindingen in de vorm van droge mengsels, aangezien dergelijke materialen mogelijk niet voldoende homogeen zijn.
Dit document is niet van toepassing op PVC-verbindingen en -producten die bij verhoogde temperaturen naast waterstofchloride andere ontledingsproducten ontwikkelen die de geleidbaarheid van water kunnen beïnvloeden wanneer ze erin worden geabsorbeerd. OPMERKING   In dit geval biedt ISO 182-4 [2] de geschikte methode voor de bepaling van chloride-ionen (Cl−) in de absorberende oplossing.
Dit document kan ook worden toegepast op andere kunststoffen die waterstofchloride of andere waterstofhalogeniden kunnen ontwikkelen bij verhitting onder de omstandigheden voorgeschreven in de relevante specificaties, of zoals overeengekomen tussen de betrokken partijen.